Chomiczówka
logo
Józef
  • Juliusz Chomicz
Bolesław
Jan
Paulin
  • Adalbert Chomicz
  • Jacek Chomicz
  • Elżbieta Magdalena Chomicz
  • Kazimierz Chomicz
  • Krystyna Chomicz
  • Kinga Chomicz
Leonard
  • Witold Chomicz
  • Jaromir Chomicz
  • Jan Zbigniew Chomicz
  • Zbigniew Chomicz
  • Rafał Chomicz
  • Małgorzata Chomicz-Mielczarek
Kalikst






Proszę o kontakt osoby posiadające materiały związane z tematem projektu mailto.
  
Rodzina Chomiczów
Chociaż początki Rodu Chomiczów sięgają połowy XIV wieku to dla nas ich związki z dzisiejszą Chomiczówką zaczęły się w zasadzie od braci: Józefa, Bolesława, Jana, Paulina, Leonarda (synów Adalberta Chomicza i Idalii Jakubowskiej) oraz przyrodniego brata, Kaliksta - syna Adalberta Chomicza z pierwszego małżeństwa.
Józef
Bolesław
Jan
Paulin
Leonard
Kalikst
W 1909 roku Józef i Jan Chomiczowie założyli firmę ogrodniczo-nasienną "Braci Chomicz" z siedzibą przy ul. Zgoda 8 w Warszawie. Wspólnikami zostali wkrótce pozostali bracia a tereny dzisiejszej Chomiczówki stały się zielonym zagłębiem firmy. To było dokładnie 100 lat temu (przyp.red.: wpis z maja 2009 roku).
Prawda jest taka, że bez Chomiczów nasze osiedle też by pewnie powstało. Ale czy byłaby to Chomiczówka?...
Warto o Nich pamiętać bo to nasza wspólna historia. Bez historii zniknęlibyśmy kiedyś bez śladu.
(51013)

Fotografie pochodzą z artykułu "A upamiętniono ich w stolicy Warszawie", Krystyna Krzyżakowa, Stolica nr 37 z 15 września 1985r.
  2009-05-03 22:30 
Rodzina Chomiczów


Pochodzenie i dzieje Rodziny Chomiczów



Oto jak o pochodzeniu i dziejach rodziny pisze Adalbert Chomicz (1902-1957) w opracowanej w roku 1951 przez siebie Genealogii:

"Rodzina Chomiczów, pochodzenia białoruskiego, mieszkała przez wieki w województwie Nowogródzkim. Stąd rozpowszechniła się po polskiej i białoruskiej części Wielkiego Księstwa Litewskiego. Pierwszym Chomiczem, o którym zachowały się pisemne dane jest Jan (Iwan) z końca XIV wieku i Teodor (Fedłko) z pierwszej połowy XV wieku, uczestnik bitwy grunwaldzkiej, krajczy Wielkiego Księcia Świdrygiełły w latach 1446 - 1457 (Boniecki, tom III, str 67). Za te zasługi zostaje mu nadane szlachectwo.
 Od roku 1575 rodzina przestaje używać dawnego godła - łuku ze strzałą skierowaną ku dołowi, a pieczętuje się herbem Poraj - białą różą w czeronym polu z dodanymi później dwoma strzałami z których jedna - cała, druga zaś bez żelaźca co prawdopodobnie miało jakiś związek z Grunwaldem.
Co do herbu Poraj, to pochodzi on z Wielkopolski. Wiadomo, że Bogumił Poraj był arcybiskupem gnieźnieńskim i rządził kościołem do r. 1172 (prof.Sokołowski t.I str 61). Nie wszyscy jednak Chomiczowie zostali przyjęci do herbu Poraj. Niektórzy otrzymali indygienaty później (herby Pobóg i Oksza). Dalsze wiadomości o rodzinie zaczerpnięte są z herbarza Niesieckiego.

Niesiecki wspomina o Marcinie Chomiczu w w.XVII i o tym, że począwszy od w.XVII część rodziny przezwała się Chomińskimi. Oprócz wspomnianego Marcina z XVII w. wymieniany jest także Jan oraz Marcin Chomicz, którzy w r.1700 na zjeździe obywateli Wielkiego Księstwa Litewskiego w Olkienikach pisali się z woj. Smoleńskiego, oraz Wawrzyniec Chomicz podpisany na akcie elekcyjnym Stanisława Augusta w r.1764.
Gniazdem rodzinnym naszej gałęzi rodziny jest posiadłość Jatwieź koło miasteczka Zdzięcioł, 46 km od Słonima. Dobra Jatwieź zostały sprzedane w r.1792 przez Felicję z Głuchawskich I-voto Czyżoma II-voto Laskowska pułkownikowi wojsk Wielkiego Księstwa Litewskiego Laskowskiemu. Zezwolenie na tę sprzedaż podpisuje w imieniu króla Stanisława Augusta podkanclerzy Wielkiego Księstwa Litewskiego Joachim Chreptowicz (wypis z "Lamusa Heraldycznego" 1938 str 2). W Jatwiezi wychowała się generacja Chomiczów w ciężkiej pracy na roli, w trosce o zachowanie polskości i polskich zwyczajów.
Sąsiadami Chomiczów byli tu Mickiewiczowie (tegoż herbu Poraj), Bułhakowie, Kołłątajowie, Hołówkowie, Strawińscy, Domeykowie, Borzobohaci, Szyszkowie i Downarowie.
Opisy przyrody w "Panu Tadeuszu" to opisy naszych stron rodzinnych. Ziemie jatwiezkie dawały dobre plony. Rzeki obfitowały w ryby. Do dziś utrzymuje się pamięć surowej kary, jaką otrzymali Paulin i Jan jako mali chłopcy od ojca za łapanie ryb w rzeczce Mołczadce przy pomocy butów z cholewami (nowych!).
W lasach dużo bylo zwierzyny i wilków, a mały podówczas Leonard cudem uniknął straszliwej śmierci - rozszarpania przez wilki - podczas zabawy w pobliżu domu.
W latach 1870 - 1886 rodzina przebywa w Jaroszówku. Po śmierci ojca, w końcu XIX w. młoda generacja porzuca rodzinne strony i przenosi się do miast. Zapada decyzja o sprzedaży Jatwiezi co zostaje zrealizowane w r.1908. Równocześnie nabyte zostają grunty w Wawrzyszewie pod Warszawą, w Jaszczowie pod Lublinem oraz założona w Warszawie przy ulicy Zgoda 8 Firma nasienna "Bracia Chomicz". Firma ta istniała do r.1937.

W latach pierwszej wojny światowej (1914 - 1916) cała rodzina skupiła się w Borysoglebsku w gub. Woroneskiej, gdzie podówczas Kalikst Chomicz był nadleśniczym. Zjeżdża tu 17 młodych Chomiczów.
Wspólny dłuższy pobyt pod gościnnym dachem stryja zacieśnił więzy rodzinne i pozostawił wiele barwnych, trwałych wspomnień wspólnej nauki, wspólnych wycieczek i zabaw.

Drugą wojnę światową przebyła rodzina z ciężkimi stratami osobowymi. Cały majatek ruchomy, w tym wiele pamiątek rodzinnych, podzieliło losy spalonej w czasie powstania Warszawy.
W latach 1920 - 1939 mozna było natrafić na Chomiczów w powiatach: słonimskim, nowogródzkim i baranowickim. Wioska położona u źródeł Prypeci zamieszkała była w znacznej części przez Chomiczów, drobną szlachtę kresową."


  • Kalendarz Chomiczów 2013
  • "A upamiętniono ich w stolicy Warszawie", Krystyna Krzyżakowa, Stolica nr 37 z 15 września 1985r:
    - Strona 1
    - Strona 2
  • Dom rodzinny Chomiczów w Jatwiezi - fotografia, 1890 rok
    - rewers fotografii


(52173)

Fragmenty "Genealogii Rodziny Chomiczów" sporządzonej w r. 1951 i opracowanej przez Adalberta Chomicza na podstawie studiów istniejących żródeł historycznych i materiałów zebranych w rodzinie.